Historisch verhaal van het Beekpark
Historisch verhaal van het Beekpark
Het huidige cultuurkwartier Beekpark maakte van oorsprong deel uit van de Apeldoornse enk. Dit agrarische gebied aan de noord-westflank van Apeldoorn bleef tot halverwege de 19de eeuw vrijwel onbebouwd. Het waren immers de beste landbouwgronden omdat ze jaar na jaar werden opgehoogd met plaggen van de heidevelden en mest van het vee uit de buurt.
Begin 1900 woonde op de plek van het huidige Brasserie Beekpark, in een eenvoudige boerderij, dorpsdokter Walter. Na het beëindigen van zijn doktersbestaan, opent zijn zoon er een notariskantoor. De dokter, de notaris en de dominee waren in die tijd de belangrijkste personen in een gemeenschap. Zij kenden iedereen en iedereen kende hen. De familie Walter krijgt halverwege die eeuw nieuwe buren: de familie Röntgen, waarvan de familienaam dankzij de ontdekking door hun zoon Wilhelm, de X-stralen, wereldwijde bekendheid krijgt.
Wilhelm Röntgen, de ontdekker van de Röntgenstralen
Aan de andere kant van de boerderij neemt burgemeester Backer (ambtstermijn 1843-1864) met zijn gezin intrek in een nieuw gebouwde, statige villa. De familie Walter, inmiddels is de kleinzoon van dokter Walter ook notaris, en in 1881 zelfs door Willem I benoemd tot notaris des konings, bouwt in 1892 op de plek van hun boerderij een monumentale villa die er nog steeds staat, voorheen restaurant De Wilde Pieters, tegenwoordig Brasserie Beekpark. De notarissen kochten veel van de kale voornamelijk heidegrond aan de westkant van Apeldoorn. Net zoals dat op veel plekken op de Veluwe gebeurde, plantten ze er bomen, die gaandeweg, toen Apeldoorn groeide van dorp naar stad, verdwenen voor woningbouw. Het Walterbosch en de Waltersingel zijn naar deze familie Walter vernoemd.
De statige villa aan de Hoofdstraat 175 | CODA Beeldbank
Het gebied waar nu het Beekpark is, was een open plek, bestaande uit de achtertuinen van de villa’s aan de Hoofdstraat, in westelijke richting uitkijkend op de Apeldoornsche Bad- en Zweminrichting die in 1883 opende. Het badhuis had aparte openingstijden voor heren en dames, zowel voor het baden als voor het zwemmen. Baden kostte twintig cent per keer, douchen twaalf cent en zwemmen vijfentwintig cent. Vanaf de jaren zestig mochten dames en heren gemengd zwemmen. In 1975 sloot het badhuis. In het ‘Beekpark’ is dan al jaren een vijver waar kinderen kunnen spelen.
De Gemeentelijke Bad- en Zweminrichting rond 1920 – 1930 | CODA Beeldbank
In de jaren zestig en zeventig ondergaat het gebied rondom het Beekpark een metamorfose. Vooruitlopend op de herinrichting ten behoeve van het ambitieuze Centrum- en Cityplan worden veel oude panden gesloopt, maar de bomen worden gespaard. Het plan komt echter niet van de grond, met een lege, kale vlakte als gevolg die jarenlang gebruikt wordt als parkeerplaats. Pas in de jaren negentig krijgt het gebied opnieuw vorm door nieuwbouw en de herinrichting van het Beekpark. Niet alleen de monumentale bomen in het park herinneren aan vroeger tijden. Ook het borstbeeld van burgemeester Des Tombe, het bronzen beeld Hert en jager en de lantaarn uit 1935 ter nagedachtenis aan burgemeester Roosmalen Nepveu vertellen een deel van het verhaal van de ontwikkeling van Apeldoorn.
